Η μεζονέτα στην Νεάπολη, Νίκαιας τοποθετείται σε ένα έντονα επικλινές οικόπεδο, το οποίο υπερυψώνει το επίπεδο της εισόδου, δημιουργώντας μία μικρή αυλή στην είσοδο περιτυλιγμένη από ξύλινες σανίδες που επιτρέπουν και αποκόπτουν ταυτόχρονα τη θέαση του εσωτερικού από το εξωτερικό περιβάλλον και δημιουργεί ένα παιχνίδι κενών-πλήρων. Το κτίριο αγκαλιάζεται από ένα πλαίσιο που έρχεται να τονίσει και να καθορίσει το αριστερό και το άνω όριο του κτιρίου. Διαφορετικές υφές και χρώματα επενδύουν την όψη του κτιρίου δημιουργώντας μία συνεχή οπτική εναλλαγή.